Πρώτο τραπέζι είσαι κι εγώ μόνος βουλιάζω
θε μου τα φώτα σβήσε μη δει πως την κοιτάζω
πρώτο τραπέζι πίνεις με άλλον και φιλιέσαι
έτσι απλά με σβήνεις, έτσι απλά σκορπιέσαι
Ήρθε η ώρα να φύγω να μη βλέπω τι τρέχει
έξω έχει ένα κρύο με τρυπάει και βρέχει
¨Ηρθε η ώρα να φύγω να χαθώ να ξεχάσω
να χαθώ μες στους δρόμους ή στην τρέλα να φτάσω
Το τέλος δεν πληγώνει, πως φτάσαμε ως το τέρμα
τα αισθήματα μου πιόνι που αγκάλιασες με ψέμα
Ήρθε η ώρα να φύγω να μη βλέπω τι τρέχει
έξω έχει ένα κρύο με τρυπάει και βρέχει
¨Ηρθε η ώρα να φύγω να χαθώ να ξεχάσω
να χαθώ μες στους δρόμους ή στην τρέλα να φτάσω
💬 Komentáre
Komentáre budú implementované v ďalšej verzii.