|
|
Rubik Piotr - Opuści Człowiek Ojca, Matkę Rubik Piotr - Opuści Człowiek Ojca, Matkę |
| Chór:
I niechaj będą do ostatka
Dwa tchnienia w jedno połączone
Opuści człowiek ojca matkę
I złączy się ze swoją żona
Niech człek nie dzieli, co złączono
I niechaj, będzie co być miało
Opuści człowiek ojca, matkę
I wzajem będą jednym ciałem
Kantor:
Chwalmy wiec Pana sercem całym
Weselcie się weselni goście
Że nowożeńcom się udało
Wzajem obdarzyć swą miłością
Chór kobiet :
Dzięki Panie że
Miłość dawać chcesz
Dzięki za basetli dźwięki
Za słońce i deszcz
Babie lato z mgły
Przędzie białą nić
Dzięki Panie że tak cudnie
Na tym świecie żyć
Kantor:
Radujmy się, bo radość przecież
Na tym padole łez nam dana
Z miłości do nas, bożych dzieci
Więc chwilą szczęścia chwalmy Pana
Chór mężczyzn :
Dzięki Panie że
Miłość dawać chcesz
Dzięki za basetli dźwięki
Za słońce i deszcz
Babie lato z mgły
Przędzie białą nić
Dzięki Panie że tak cudnie
Na tym świecie żyć
Kantor:
Dziękujmy Panu za tych dwoje
Co dzisiaj w Galilejskiej Kanie
Połączą się krynicznym zdrojem
Upragnionego miłowania
Chór:
I niechaj będą do ostatka
Dwa tchnienia w jedno połączone
Opuści człowiek ojca matkę
I złączy się ze swoją żona
Niech człek nie dzieli, co złączono
I niechaj, będzie co być miało
Opuści człowiek ojca, matkę
I wzajem będą jednym ciałem
|
| |