Clouseau
(289)
(216)
(1)
(0)
(61)
(3)
(45)
|
|
|
Clouseau - Als we dood zijn Clouseau - Als we dood zijn |
| Het bekruipt ons vaak
Een gevoel van spijt
Maar je rekent op het feit dat alles slijt met de tijd
We negeren het graag
Maar het komt steeds terug
En dus blijf je makkelijk zwijgen
Tot de laatste zucht
Maar als we dood zijn
Is het te laat om iets te doen
Je kan niet meer boos zijn
Er is geen straks en ook geen toen
Als we dood zijn
Wordt alles wat we voelen koud
Dus, laat ons groot zijn
Zeg: sorry, ik was fout
En we kwetsen vaak
Iemand die van ons houdt
Maar zijn veel te trots om het toe te geven
Ik zat fout
Eigenlijk wil je ’t wel
Toch weet je niet hoe
Maar geloof me
De manier waarop
Doet er niet toe
Want als we dood zijn
Is het te laat om iets te doen
Je kan niet meer boos zijn
Er is geen straks en ook geen toen
Als we dood zijn
Wordt alles wat we voelen koud
Dus, laat ons groot zijn
Zeg: sorry, ik was fout
We zijn zo bezig met ons zelf
Dat we vergeten wat echt telt
Wordt het niet tijd dat ik je bel
Want als we dood zijn
Is het te laat om iets te doen
Je kan niet meer boos zijn
Er is geen straks en ook geen toen
Als we dood zijn
Wordt alles wat we voelde koud
Dus, laat ons groot zijn
Zeg: sorry, ik was fout |
| |
Clouseau:
Clouseau:
Bones:
